Κατὰ τὴν ἠλικία 7-12 ἐτῶν,ὅπως ἐπίσης κατὰ τὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, μπορεῖ οἱ γονεῖς (ἰδία κοριτσιῶν), ν’ ἀντικρύσουν στὴν ράχη τῶν παιδιῶν τους τέτοιες εἰκόνες.
Εἶναι ἡ σκολίωση!!
Πρόκειται περὶ παραμορφώσεως τῆς σπονδυλικῆς στήλης, ἡ ὁποία ὅμως στὰ παιδιά δὲν προκαλεῖ πόνο (ἐὰν ὑπάρχει πόνος, ὀφείλεται σὲ ἄλλη, πλὴν τῆς σκολιώσεως, αἰτία). Οἱ γονεῖς καλὸ εἶναι νὰ γνωρίζουν καὶ μερικὰ ἄλλα σημάδια, ποὺ ἐὰν ὑπάρχουν, θὰ τοὺς παρακινήσουν νὰ ὁδηγήσουν τὰ παιδιά τους ἐνωρίτερα στὸν γιατρό:
α) ἕνας ὦμος ψηλότερα ἀπό τὸν ἄλλο,
β) ἡ μία ὠμοπλάτη νὰ «πετάγεται» περισσότερο τῆς ἄλλης,
γ) ὑψηλότερη θέση τῶν πλευρῶν ἀπὸ τὴν μία μεριά,
δ) ὁ ἕνας γοφὸς νὰ εἶναι ὑψηλότερα τοῦ ἄλλου,
ε) ἀσυμμετρία στὴν μέση.
Τὸ πιὸ συνηθισμένο test γιὰ τὴν διάγνωση ἀκόμη καὶ μικρῶν σκολιώσεων εἶναι αὐτὸ τῆς ἐπίκυψης, κατὰ τὸ ὁποῖο τὸ παιδὶ σκύβει μὲ τὰ χέρια ἁπλωμένα πρὸς τὰ πόδια καὶ τὰ γόνατα τεντωμένα, ἐνῶ τὸ παρακολουθοῦμε ἀπὸ πίσω στὴν πλάτη του, γιὰ νὰ δοῦμε, ἄν ἡ σπονδυλική του στήλη εἶναι ἴσια καὶ εὐθεῖα.
Μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἕνα κύρτωμα σὲ σχῆμα C ἢ δύο συνεχόμενα σὲ σχῆμα S.
Ὑπάρχουν πολλὲς αἰτίες σκολιώσεως, ὅμως τὸ 80% ἐξ αὐτῶν εἶναι ἀγνώστου αἰτιολογίας, προσβάλλονται δὲ περισσότερο (8 φορές) τὰ κορίτσια, ἡ μεγαλύτερη δὲ συχνότητα παρατηρεῖται στὴν ἐφηβεία.
Ἡ τελικὴ διάγνωση γίνεται μὲ τὴν ἀκτινογραφία, ἐπὶ τῆς ὁποίας οἱ ἀκτινολόγοι μετρᾶμe τὴν γωνία σκολιώσεως μὲ τὴν μέθοδο Cobb.
Συνήθως ταξινομοῦμε τὶς σκολιώσεις σὲ βαθμοὺς βαρύτητος:
α) μικρὲς μὲ γωνία μέχρι 25ο ,
β) μεσαίες μέχρι 35ο καὶ
γ)μεγάλες ἄνω τῶν 45ο
