Ἐὰν εἶχε ἀνακαλυφθεῖ «πονοκεφαλόμετρο» σίγουρα δὲν θὰ ἔλειπε ἀπὸ καμμία γυναικεία τσάντα.
Δικαιολογημένα, διότι στοὺς 10 ἀσθενεῖς ποὺ προσέρχονται στὸν γιατρὸ αἰτιώμενοι πονοκεφάλους, οἱ 9 εἶναι γυναῖκες, ἀφορᾶ δὲ κυρίως ἠλικίες ἔντονης σωματικῆς ἢ καὶ πνευματικῆς δραστηριότητος (30-55 ἐτῶν).
Ἐκ τῶν αἰτίων ποὺ ἐνδιαφέρουν, τὸ 60% σχετίζεται μὲ τὸν καταμήνιο κύκλο, 30% ἔχει αἴτια σχετιζόμενα μὲ τὸν σημερινὸ τρόπο ζωῆς, ὅπως: stress, ξενύχτι, ἀϋπνία, κάπνισμα, ὑπερβολικὴ κατανάλωση κοφεϊνης, ἀλκοόλ (ἰδία σκληρά οἰνοπνευματώδη ἢ κόκκινο κρασί), 5% ψυχογενῆ αἴτια, ὅπως: κατάθλιψη, χαμηλὴ αὐτοεκτίμηση καὶ ἀνάγκη ἐπιβεβαιώσεως, τέλος δὲ μόνο τὸ 5% ἀφορᾶ ὀργανικὰ αἴτια, ὅπως,: ἀρτηριακὴ ὑπέρταση, παθήσεις ὀδόντων, ὀφθαλμῶν, ὤτων, ἰγμορίτιδες, νευραλγία τριδύμου, κροταφικὴ ἀρτηριϊτιδα, δυσλειτουργία κροταφογναθικῆς ἀρθρώσεως, στενώσεις ἢ ἀποφράξεις τοῦ δικτύου τῶν καρωτίδων ἀρτηριῶν, αὐχενικὴ σπονδυλοαρθροπάθεια, καλοήθεις ἢ κακοήθεις ὄγκοι ἐγκεφάλου, ὑπερκατανάλωση φαρμάκων.
Αὐτονόητο εἶναι, ὅτι ἡ εἰδικότητα τῆς Ἀκτινολογίας ἐμπλέκεται μόνον στὴν τελευταία κατηγορία αἰτίων (τῶν ὀργανικῶν 5%), οἱ δὲ ἀκτινολογικὲς ἐξετάσεις ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ βοηθήσουν στὴν διάγνωση εἶναι: ἀκτινογραφίες ἰγμορείων, κρανίου, αὐχένος, Triplex καρωτίδων, ἀξονικὴ ἢ μαγνητικὴ τομογραφία ἐγκεφάλου, αὐχένος.
Ἐκτιμῶ ὅ, τι εἰδικὴ ἀναφορὰ πρέπει νὰ γίνει διὰ τὴν πρώτη κατηγορία ἀσθενῶν (τὴν καὶ πολυπληθέστερη, τοῦ 60%) ποὺ ἀφορᾶ ἀποκλειστικῶς γυναῖκες, σχετίζεται δὲ καταφανῶς μὲ τὸν καταμήνιο κύκλο –ἐξ οὗ καὶ «κεφαλαγία τῆς ἐμμηνόρροιας»-. Ἐδῶ ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ τα τερτίπια τῶν ὁρμονῶν, ὅπου ἡ διακύμανση τῶν ἐπιπέδων τῶν οἰστρογόνων καὶ εἰδικὰ ἡ πτώση αὐτῶν κατὰ τὴν περίοδο ἢ καὶ τὴν ὠορρηξία μὲ τὴν παράλληλη ἄνοδο τῆς προγεστερόνης, προκαλεῖ μεταβολὲς τοῦ μεταβολισμοῦ τῆς σεροτονίνης, μεταβολὲς οἱ ὁποῖες μὲ τὴν σειρά τους προκαλοῦν διαστολὴ τῶν ἀρτηριῶν τοῦ ἐγκεφάλου, συνεπῶς αὔξηση τοῦ ὄγκου κυκλοφοροῦντος αἴματος ἐντὸς τοῦ τελευταίου καὶ κεφαλαγία.
Ἡ «λιμανίσια καὶ λαϊκὴ» ἀποστροφὴ ἀπὸ πλευρᾶς ἀνδρῶν στὴν Ἑλλάδα περιγράφει τὴν κατάσταση αὐτὴ μὲ τὴν φράση: «Μὴν τῆς μιλᾶτε αὐτηνῆς, ἔχει τὰ ροῦχα της»!!
Ὅμως ὁ σκῦλος -σαφῶς πιὸ συγκαταβατικὸς καὶ ἐρευνητικὸς- βλέποντας τὴν ἀφεντικίνα του (στὴν προηγούμενη εἰκόνα) σὲ δεινὴ θέση, καὶ φυσικὰ μὴ γνωρίζοντας ὅτι ἡ τελευταία εὑρίσκεται στὴν 2η ἡμέρα τοῦ κύκλου της, νομίζει ὅτι ἡ ταλαιπωρία της ὀφείλεται πιθανώτατα σὲ κάποιο χαλασμένο λουκάνικο, ποὺ τὴν εἶδε νὰ καταβροχθίζει τὸ μεσημέρι, φοβούμενος δὲ ὅτι θὰ ἔχει καὶ ὁ ἴδιος τὴν ἴδια τύχη, ἔσπευσε προκαταβολικῶς νὰ βάλει παγοκύστη στὸ κεφάλι του…