Τὰ κατάγματα τῶν ὀστῶν εἶναι λίαν ἐπώδυνα, ἐνίοτε δὲ κάνουν τὴν ζωὴ τοῦ ἀσθενοῦς ἀφόρητη καὶ τὴν ψυχολογία του ἀγωνιώδη.
Ἡ καμπούρα, τὰ κατάγματα τοῦ ἰσχίου, τῆς σπονδυλικῆς στήλης καὶ τοῦ καρποῦ εἶναι ἁπλῶς οἱ θλιβερὲς συνέπειες μιᾶς ἐπὶ ἔτη ἐξελισσομένης νόσου, ποὺ προδήλως δὲν εἶχε ἀκόμη ἀντιμετωπιστεῖ.
Εἶναι ἡ ὀστεοπόρωση!
Φυσιολογικά, μέχρι τὴν ἡλικία περίπου τῶν 25 ἐτῶν ἡ ὀστικὴ μᾶζα αὐξάνει συνεχῶς, καὶ μάλιστα περισσότερο στοὺς ἄνδρες ἀπό ὅ,τι στὶς γυναῖκες, στὴν ἡλικία δὲ αὐτὴ, εἶναι τὸ μέγιστο ἐπίπεδό της, ποὺ χαρακτηρίζεται ὡς ἡ κορυφαία ὀστικὴ μᾶζα. Ἀκολούθως στὰ ἑπόμενα 20 περίπου χρόνια ἡ ὀστικὴ μᾶζα στοὺς ἄνδρες καὶ στὶς γυναῖκες παραμένει σταθερή. Μετὰ ὅμως τὰ 45 ἡ ὀστικὴ μᾶζα σταδιακὰ ἐλαττοῦται, ἐλάττωση ποὺ εἶναι ταχύτερη στὶς γυναῖκες λόγω τῆς ἐγκαταστάσεως τῆς ἐμμηνόπαυσης καὶ τῆς συμπαρομαρτούσης μειωμένης παραγωγῆς οἰστρογόνων.Τελικῶς στὴν ἡλικία τῶν 75 ἐτῶν οἱ ἀπώλειες ὀστικῆς μάζας ἐξισσοροποῦνται καὶ στὰ δύο φῦλα.
Ἐὰν συμβεῖ ἅπαξ ὀστεοπορωτικὸ κάταγμα, εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ συμβοῦν στὸ μέλλον καὶ ἄλλα παρόμοια κατάγματα, ἰδία ἐὰν δὲν γίνει θεραπευτικὴ παρέμβαση. Μελέτες ἔχουν δείξει ὅ,τι σὲ ὀστεοπόρωση τῆς σπονδυλικῆς στήλης ποὺ δὲν ἀντιμετωπίζεται θεραπευτικά, ἔχουμε συχνότητα ἑνὸς κατάγματος κατ’ ἔτος, κίνδυνος ὁ ὁποῖος τριπλασιάζεται σὲ κατάγματα ἰσχίου, ὁ δὲ κίνδυνος θανάτου δεκαπλασιάζεται.
Τὸ 40% τῶν ὀστεοπορωτικῶν καταγμάτων ἀφοροῦν σπονδύλους, 20% τὸ ἰσχίο, 20% τὸν καρπό καὶ 20% διάφορα ἄλλα ὀστᾶ. Ἄν καὶ ἡ ὀστεοπόρωση γενικὰ θεωρεῖται πάθηση τῶν γυναικῶν, ὡστόσο στὸ τέλος δὲν ἀφήνει στὸ ἀπυρόβλητο καὶ τοὺς ἄνδρες. Ἔχει μάλιστα ὑπολογιστεῖ ὅτι ὁ κίνδυνος ὀστεοπορωτικοῦ κατάγματος στὶς γυναῖκες ἡλικίας 50 ἐτών καὶ πάνω εἶναι 40-50% καὶ στοὺς ἄνδρες 15-20%.
Τὸ 30% τῶν ἀσθενῶν μὲ σπονδυλικὰ κατάγματα καὶ παραμορφώσεις ἐξ αὐτῶν ἐμφανίζουν ἀπώλεια τῆς αὐτονομίας των, μετὰ ἀπὸ κάταγμα ἰσχίου τὸ 50%, τέλος δὲ τὸ 20% ὅλων τῶν ἀσθενῶν μὲ ὀστεοπορωτικὰ κατάγματα ἔχουν μόνιμη καὶ διὰ βίου ἀπώλεια τῆς αὐτονομίας των.
Προσφάτως τὸ ὁμοσπονδιακὸ Ὑπουργεῖο Ὑγείας τῆς Γερμανίας ἀνακοίνωσε, ὅ, τι σὲ ἐτήσια βάση περίπου 130.000 ἀσθενεῖς ἔχουν νοσηλευτεῖ ἐξ αἰτίας ὀστεοπορωτικοῦ κατάγματος ἰσχίου, ἡ φροντίδα δὲ διὰ ἄμεση χειρουργικὴ ἀντιμετώπιση καὶ ἀποκατάσταση ἀνὰ ἀσθενῆ κοστίζει περίπου 35.000 – 40.000 Εὐρώ. Παρὰ ὅμως τὴν ἐντατικὴ φροντίδα ὁ θάνατος 25.000 ἕως 30.000 ἀτόμων ἐτησίως στὴν Γερμανία εἶναι τὸ θλιβερὸ τέλος τῶν συνεπειῶν καὶ τῆς σταδιακῆς ἐπεκτάσεως τοῦ ὀστεοπορωτικοῦ κατάγματος ἰσχίου.
